Το σώμα της μέλισσας
Το σώμα
Η επιδερμίδα καλύπτει το σώμα της μέλισσας. Αυτή η εξωτερική μεμβράνη από σκληρή χιτίνη καλύπτεται από τρίχες και σχηματίζει έναν εξωτερικό σκελετό που χωρίζεται σε τρία μέρη: το κεφάλι, το θώρακα και την κοιλιά.
Το κεφάλι με το θώρακα ενώνονται με το λαιμό. Ο λαιμός αποτελείται από μια εξωτερική μεμβράνη και από μύες που σχετίζονται με τις κινήσεις του κεφαλιού, εκκινούν από τον θώρακα και επιτρέπουν μεγάλη ελευθερία κινήσεων στο κεφάλι.
Ο θώρακας και η κοιλιά συνδέονται με ένα δακτύλιο που μοιάζει με μίσχο και βρίσκεται ανάμεσα στο πρώτο δακτύλιο της κοιλιάς και το δεύτερο. Ο πεπτικός σωλήνας, το κυκλοφορικό, νευρικό και αναπνευστικό σύστημα περνούν από το λαιμό και τον δακτύλιο που μοιάζει με μίσχο.
Το κεφάλι
Το κεφάλι έχει σχήμα ωοειδές. Εξωτερικά έχει δύο σύνθετα μάτια και τρία απλά μάτια, δύο κεραίες και τα μέρη του σώματος. Στο κεφάλι βρίσκονται τα βασικά όργανα της αίσθησης ενώ στο εσωτερικό του βρίσκεται ο εγκέφαλος καθώς επίσης και οι υποφαρυγγικοί, οι χειλικοί και οι σιαγονικοί αδένες.
Ο θώρκας
Ο θώρακας βρίσκεται ανάμεσα στο κεφάλι και την κοιλιά. Αποτελείται από τρία μέρη, κοινά σε όλα τα έντομα, συν μια επέκταση του πρώτου τμήματος της κοιλιάς. Εκεί βρίσκονται τα όργανα κίνησης της μέλισσας: δύο ζεύγη μεμβρανωδών φτερών και τρία ζευγάρια πόδια. Επίσης, περιλαμβάνει δυνατούς μύες για να μπορούν να λειτουργήσουν. Τρία ζεύγη αναπνευστικών στομίων, τα οποία ονομάζονται στίγματα ανοίγουν συμμετρικά στα πλαινά μέρη του θώρακα.
Τα πόδια αποτελούνται από από διαρθρωμένα τμήματα: το ισχίο, ο τροχαντήρας, ο μηρός, η κνήμη και ο ταρσός. Ο ταρσός αποτελείται από πέντε τμήματα, στο τελευταίο των οποίων βρίσκονται τα νύχια και μια ισχυρή βεντούζα. Ο θώρακας προστατεύει επίσης τους θωρακικούς σιελογόνους αδένες, οι οποίοι συνδεόνται με τους σωλήνες των σιελογόνων αδένων του κεφαλιού και καταλήγουν στο στόμα.
Η κοιλιά
Το υπογάστριο περιλαμβάνει επτά τμήματα συνδεδεμένα μεταξύ τους με μια μεμβράνη. Το καθένα από αυτά αποτελείται από το άνω μέρος (τεργίτες) και το κάτω μέρος (στερνίτες). Οι τεργίτες καλύπτουν εν μέρει τους στερνίτες.
Το μέγεθος της κοιλιάς μπορεί να μεταβάλλεται χάρη σε ένα μυικό σύστημα που επιτρέπει στη μεμβράνη που συνδέει τους τεργίτες με τους στερνίτες, καθώς επίσης και τα διάφορα τμήματα της κοιλιάς να επιμηκύνεται ή να αναδιπλώνεται.
Η κοιλιά περιλαμβάνει επτά ζεύγη αναπνευστικών στιγμάτων. Στην εργάτρια, περιλαμβάνει τις πλάκες των κηρογόνων αδένων που βρίσκονται στους δακτυλίους 4 με 7 και τον αδένα Νασάνοφ ο οποίος παράγει τη φερομόνη και βρίσκεται πάνω στη μεμβράνη των δακτυλίων 6 και 7. Ο τελευταίος δακτύλιος καταλήγει στο κεντρί στα όργανα αναπαραγωγής και στο απευθυσμένο.
Το εσωτερικό της κοιλιάς περιλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος του αναπνευστικού τραχειακού συστήματος, το πεπτικό σύστημα και το σύστημα της αναπαραγωγής, καθώς επίσης και το δηλητηριώδες κεντρί για τις βασίλισσες και τις εργάτριες.
πηγή: Σύγχρονη Μελισσοκομία, H. Clement.
