Tο 1916, στο μοναστήρι από τις 46 αποικίες, είχαν επιζήσει μόνο οι 16 αποικίες.
Από τις 16 αποικίες, όλες οι τοπικές φιλές της Μονής, πέθαναν και οι μόνες φιλές που είχαν απομείνει ήταν οι A. m. carnica και ligustica.[2] Ο Αδελφός Αδάμ, εισήγαγε μερικές Ιταλικές καθαρόαιμες βασίλισσες Λιγουρίας επιπλέον. Από αυτές, άρχισε να αναπτύσσει αυτό που θα γίνει γνωστό ως: η «μέλισσα Μπάκφαστ».

Ο Αδελφός Αδάμ εμπνεύστηκε την επιβίωση της Ιταλικής × διασταυρώσεις μαύρης μέλισσας. Για να είναι σε θέση να ελέγχει τα ζευγαρώματα, άρχισε να χρησιμοποιεί την απομονωμένη κοιλάδα του Ντάρτμουρ. Χωρίς άλλες μέλισσες στην εμβέλεια, ο Αδελφός Αδάμ μπορούσε να διατηρήσει την γενετική τους ακεραιότητα και να ανάπτυξη επιθυμητά χαρακτηριστικά.Ο Αδελφός Αδάμ διερεύνησε διάφορες φυλές μελισσών και πραγματοποίησε πολλά μακρόχρονα ταξίδια στην Ευρώπη, την Αφρική και την Μέση Ανατολή, σε αναζήτηση καθαρών φυλών και ενδιαφέρουσες τοπικές ράτσες. Το βιβλίο του «Σε Αναζήτηση των Καλύτερων Στελεχών της Μέλισσας» («In Search of the Best Strains of Bee»), λέει για τα ταξίδια του στην αναζήτηση των γενετικών δομικών στοιχείων. Ο αδελφός Αδάμ εισήγαγε περισσότερες μέλισσες, για να τις διασταυρώσει με τη δική του μέλισσα Μπάκφαστ, που ανέπτυσσε.

Κάθε νέο στέλεχος μέλισσας ή φυλής, ήταν το πρώτο που διασταυρωνόταν με την υπάρχουσα μέλισσα Μπάκφαστ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι νέες επιθυμητές ιδιότητες περνούσαν στη νέα γενιά και ο νέος συνδυασμός, σταθεροποιείτο εν συνεχεία, με επιπρόσθετη αναπαραγωγική εργασία. Κάθε διασταύρωση με τη νέα φυλή, διαρκούσε περίπου 10 χρόνια έως ότου τα επιθυμητά γονίδια στερέωναν στο στέλεχος. Χρειάστηκαν, πάνω από 70 χρόνια ώσπου ο Αδελφός Αδάμ να καταφέρει να αναπτύξει μια σθεναρή, υγιή και γόνιμη κυψέλη μελισσών, την οποία ονομάτισε: μέλισσα Μπάκφαστ.

Χαρακτηριστικά της Μέλισσες / Βασίλισσες Μπάκφαστ

Από τις πιο ήπιες φυλές μελισσών, ασήμαντη τάση προς λεηλασία, ήρεμη πάνω στα πλαίσια, σφραγίζει το μέλι με άσπρο κερί, αποθηκεύει μέλι στον εμβρυοθάλαμο για καλό ξεχειμώνιασμα, περιορίζει το γόνο σε περιόδους ξηρασίας, αρκετά ανθεκτική στις ασθένειες, αντοχή στον κρύο χειμώνα.

Στο πρόγραμμα εκτροφής της χρησιμοποιούμε την τεχνητή σπερματέγχυση και τη φυσική γονιμοποίηση. Διασταυρώνεται με άριστα αποτελέσματα με την Ελληνική φυλή όσο και με την Κάρνικα.