Προϊόν με προοπτικές, το κεράσι κερδίζει το ενδιαφέρον όλο και περισσότερων παραγωγών στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια, η άνοδος που σημειώνουν οι εξαγωγές, αλλά και οι ικανοποιητικές τιμές αποτελούν δέλεαρ, ειδικά σε μία περίοδο μεγάλων οικονομικών δυσκολιών.

Η καλλιέργεια της κερασίας απαιτεί φροντίδα, ενώ ιδιαίτερα σημαντικές έχουν αποδειχθεί οι επιλογές τόσο στις ποικιλίες όσο και στον τρόπο εγκατάστασης. Η διάρθρωση του τρόπου προώθησης και διάθεσης (εμπορίας) του προϊόντος και οι συνέργειες αποτελούν τα δύο στοιχεία που μπορούν όχι μόνο να διατηρήσουν την ανοδική πορεία της παραγωγής, αλλά και να εξασφαλίσουν καλύτερα αποτελέσματα.

H καλλιέργεια της κερασιάς

Για την εγκατάσταση ενός κερασεώνα, καθώς και για τις φροντίδες που θα ακολουθήσουν την εγκατάστασή του, πρέπει να ληφθούν ιδιαίτερα υπόψη τα εξής:

Κατάλληλες περιοχές για διάδοση της κερασιάς

• Ορεινές, κατά προτίμηση μέχρι υψόμετρο 800 μέτρων, ημιορεινές, λοφώδεις, πεδινές.
• Δεν πρέπει να είναι θύλακες παγετών.
• Δεν πρέπει να έχουν υψηλή σχετική ατμοσφαιρική υγρασία κατά την περίοδο της άνθισης.
• Δεν πρέπει να σημειώνονται συχνά βροχοπτώσεις κατά την περίοδο της άνθισης και της ωρίμασης του καρπού.
• Να αποφεύγονται οι περιοχές με βορινή έκθεση και να προτιμώνται οι ευάερες και ηλιόλουστες περιοχές με μεσημβρινή έκθεση.

Κατάλληλα εδάφη για καλλιέργεια

• Τα βαθιά πηλώδη, πηλοαμμώδη, αμμοπηλώδη ή χαλικώδη, καθώς και τα αργιλώδη κοκκινοχώματα με καλή υφή (ικανοποιητική περιεκτικότητα σε άμμο ή χονδρόκοκκο υλικό).
• Πρέπει να κρατούν υγρασία, αλλά να στραγγίζουν καλά και γρήγορα.
• Να αρδεύονται.
• Να αποφεύγονται τα ρηχά, ξηρά, σφιχτά και ασβεστούχα εδάφη.
• Το pH του εδάφους θα πρέπει να κυμαίνεται από 6 έως 7,5.
• Η υπόγεια στάθμη του νερού κατά τους χειμερινούς μήνες δεν πρέπει να ξεπερνά το 1 – 1,5 μέτρο βάθος.

Ποικιλίες και επικονιαστές τους

Σε έναν νέο κερασεώνα πρέπει να επιλέγεται ικανοποιητικός αριθμός ποικιλιών, ανάλογα με την έκταση του οπωρώνα, το εύρος του χρόνου ωρίμασης του καρπού αυτών που επιθυμείται και το διαθέσιμο εργατικό προσωπικό, για να επιτυγχάνονται καλύτερα αποτελέσματα επικονίασης και να διευκολύνονται οι εργασίες συγκομιδής.

Οι ποικιλίες που θα χρησιμοποιηθούν επιλέγονται βάσει του χρόνου ωρίμασης, των ποιοτικών χαρακτηριστικών, της ανθεκτικότητας στο σχίσιμο και άλλες ασθένειες και της εμπορικής δυναμικής αυτών. Συνιστάται να χρησιμοποιούνται ζωηρές ποικιλίες στα νάνα και στα ημινάνα υποκείμενα.

Υποκείμενα

Τα χρησιμοποιούμενα υποκείμενα επιλέγονται βάσει του συστήματος διαμόρφωσης που θα χρησιμοποιηθεί, των δυνατοτήτων και ιδιαιτεροτήτων του εδάφους (μηχανική σύσταση, δυνατότητα άρδευσης, στράγγιση, pH κ.ά.), της αντοχής τους σε εχθρούς και ασθένειες του ριζικού συστήματος και του λαιμού, της προσαρμοστικότητάς τους στις εκάστοτε κλιματικές αντιξοότητες και της ζωηρότητας των ποικιλιών που θα εμβολιαστούν.

Εγκατάσταση κερασεώνα

Αποστάσεις φύτευσης

Οι αποστάσεις φύτευσης ποικίλλουν ανάλογα με το σύστημα διαμόρφωσης των δέντρων και ανάλογα με το υποκείμενο που θα χρησιμοποιηθεί.

Διάταξη επικονιαστών

Όταν ο επικονιαστής φυτεύεται σε ποσοστό 10%, θα φυτευτεί σε κάθε τρίτη σειρά το τρίτο δέντρο. Όταν ο επικονιαστής φυτεύεται σε ποσοστό 30%, θα φυτευτεί ολόκληρη η τρίτη σειρά. Ωστόσο, τα παραπάνω δεν αποτελούν και περιορισμό, όσον αφορά την πυκνότερη φύτευση των επικονιαστών, ειδικά σε περιπτώσεις που είναι και αυτοί εμπορικές ποικιλίες. Σε σύγχρονους κερασεώνες, η τάση φύτευσης επικονιαστών είναι σειρά παρά σειρά ή δέντρο παρά δέντρο, μια και είναι πάντα και αυτοί εμπορικές ποικιλίες. Ειδικά η περίπτωση δέντρο παρά δέντρο, αν και δημιουργεί δυσκολίες στη διαχείριση του οπωρώνα, δίνει πολύ καλά αποτελέσματα σε χρονιές με δύσκολες συνθήκες την εποχή της επικονίασης.

Διαμόρφωση των δέντρων

• Σε ελεύθερο κύπελλο με 4-6 βραχίονες
• Σε ισπανικό θάμνο
• Σε μονόκλωνο γραμμικό σύστημα
• Σε παλμέτα με 3-4 ορόφους
• Διαμόρφωση σε UFO (ορθόκλαδοι καρποφόροι βλαστοί).

Κλάδεμα καρποφορίας

Με το κλάδεμα καρποφορίας επιδιώκουμε τη διατήρηση του σχήματος διαμόρφωσης του δέντρου, που αποφασίστηκε από την αρχή, την έκπτυξη κάθε χρόνο ζωηρής ετήσιας βλάστησης και ικανοποιητικού αριθμού καρποφόρων οργάνων, τη διατήρηση της ζώνης καρποφορίας στους κεντρικούς άξονες τροφοδοσίας με θρεπτικά στοιχεία, τον καλό φωτισμό και αερισμό της κόμης και την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων καρπού, εξαιρετικής ποιότητας.
Συνοπτικά, οι βασικές γενικές ενέργειες:

1. Όλοι οι μεγάλοι κλάδοι που καταστρέφουν το σχήμα αφαιρούνται από τη βάση. Το ίδιο και οι ετήσιοι.
2. Κλάδοι ξηροί, άρρωστοι, διασταυρούμενοι, επικαλυπτόμενοι, στο εσωτερικό της κόμης κ.λπ. αφαιρούνται.
3. Κλάδους πολύ μεγάλους, που κρέμονται κ.λπ., τους κονταίνουμε.
4. Ετήσιοι βλαστοί πολλοί σε αριθμό σε κάθε διετή, πολύ πυκνοί και σκιαζόμενοι, αραιώνονται.
5. Κλάδοι λαίμαργοι, χοντροί, ανταγωνιστές της κορυφής, ιδιαίτερα στο μονόκλωνο σύστημα διαμόρφωσης, αφαιρούνται.
6. Καρποφόρα όργανα πολύ πυκνά, φαινόμενο που εμφανίζεται ιδιαίτερα σε αυτογόνιμες ποικιλίες, αραιώνονται επίσης, για την απόκτηση καρπού μεγάλου μεγέθους.

Λίπανση

Στον σχετικό πίνακα υπάρχει ενδεικτικό πρόγραμμα λίπανσης – θρέψης της κερασιάς. Πολλές επεμβάσεις δεν είναι αναγκαίες, αν δεν υπάρχει πρόβλημα έλλειψης ορισμένων ιχνοστοιχείων. Απαραίτητες κρίνονται οι εδαφολογικές και φυλλοδιαγνωστικές αναλύσεις κάθε δύο έως τέσσερα χρόνια για τον προσδιορισμό της περιεκτικότητας και διαθεσιμότητας των θρεπτικών στοιχείων, καθώς και για τον έλεγχο της θρεπτικής κατάστασης των δέντρων.

Η λίπανση της κερασιάς πρέπει να γίνεται πάντα σε συνεννόηση με υπεύθυνο γεωπόνο της περιοχής καλλιέργειας και αφού ληφθούν υπόψη τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Όπου δεν αναφέρονται δοσολογίες οφείλεται στα πολλά σκευάσματα που κυκλοφορούν και ακολουθούνται οι κατά περίπτωση οδηγίες.
Για τα δέντρα κερασιάς σε παραγωγική ηλικία, η θρέψη – λίπανση ξεκινά μετά τη συγκομιδή. Τότε αρχίζει η προετοιμασία της θρεπτικής κατάστασης των δέντρων, ώστε να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της επόμενης παραγωγικής χρονιάς.

Άρδευση

Στη χώρα μας, οι αρδεύσεις στην κερασιά θα πρέπει να αρχίζουν από πολύ νωρίς την άνοιξη, γιατί την περίοδο αυτή έχει τις μεγαλύτερες ανάγκες σε νερό, καθώς πρέπει ταχύτατα να αναπτύξει και να ωριμάσει τον καρπό, αφού η καρπική περίοδος διαρκεί από 40 έως 60 ημέρες μόνο, ανάλογα με την ποικιλία. Επίσης, θα πρέπει να συνεχίζονται όλο το καλοκαίρι ανά τακτά χρονικά διαστήματα και να σταματούν το φθινόπωρο, που θα αρχίσουν οι φθινοπωρινές βροχές.

Όταν η άνοιξη είναι ξηρή, οι αρδεύσεις θα πρέπει να ξεκινούν από την ανθοφορία των δέντρων και όταν το φθινόπωρο είναι επίσης ξηρό να σταματούν λίγο πριν από την έναρξη της πτώσης των φύλλων.

Σε γενικές γραμμές, εφαρμόζονται πιο αραιά την άνοιξη και το φθινόπωρο, που οι θερμοκρασίες είναι χαμηλότερες και πιο συχνά το καλοκαίρι και, κυρίως, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο αδιαλείπτως. Η επάρκεια νερού στα δέντρα κατά την ωρίμαση του καρπού βοηθά στην αύξηση του μεγέθους των καρπών και μειώνει τα ποσοστά σχισίματος αυτών, που οφείλεται σε βροχοπτώσεις. Για τον λόγο αυτόν, συνιστάται άρδευση των δέντρων κατά την περίοδο ωρίμασης του καρπού, μέχρι όμως πέντε ημέρες πριν από τη συγκομιδή και όχι κατά τη συγκομιδή.

Η άρδευση, κατά τη συγκομιδή, αυξάνει προσωρινά την περιεκτικότητα των καρπών σε νερό, που αραιώνει τα διαλύματα σακχάρων και οξέων, οι καρποί γίνονται υδαρείς, χάνουν σε οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και δεν αντέχουν στις μεταφορές και στη συντήρηση.

ΝΕΑΡΑ ΔΕΝΤΡΑ ΣΕ ΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

ΦΑΙΝΟΛΟΓΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ/ΕΠΟΧΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ	ΟΥΣΙΑ/ΛΙΠΑΣΜΑ	ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Φθινόπωρο – χειμώνας (πριν από τη φύτευση)	Οργανική ουσία (χωνεμένη κοπριά, κομπόστ κ.ά.).	Εφαρμόζονται 3-4 τόνοι/στρέμμα. Αν η εδαφολογική ανάλυση απαιτεί P ή K, ενσωμάτωση αυτών μαζί με την οργανική ουσία στο έδαφος. Όχι λίπασμα στις τρύπες φύτευσης.
Αρχές Απριλίου – μέσα Ιουλίου (βλαστική ανάπτυξη)	Αζωτούχος λίπανση σε συχνές και μικρές δόσεις.	Πάντα με τις απαιτούμενες αρδεύσεις.
Μέσα Ιουλίου – μέσα Αυγούστου (ξυλοποίηση βλάστησης)	Καλιούχος λίπανση (π.χ. νιτρικό κάλιο).	Εφαρμόζονται 5 κιλά/στρέμμα πάντα με τις απαιτούμενες αρδεύσεις.
Σεπτέμβριος (ανάπτυξη ριζικού συστήματος)	Φωσφορούχος λίπανση (π.χ. φωσφορικό μοναμμώνιο).	Εφαρμόζονται 3 – 4 κιλά/στρέμμα πάντα με τις απαιτούμενες αρδεύσεις.

ΔΕΝΤΡΑ ΣΕ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

ΦΑΙΝΟΛΟΓΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ/ΕΠΟΧΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ	ΟΥΣΙΑ/ΛΙΠΑΣΜΑ	ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Μετά τη συγκομιδή (με το πρώτο πότισμα)	Αζωτούχο λίπασμα (π.χ. νιτρική αμμωνία 33,5-0-0).	Εφαρμόζονται 10 – 12 κιλά/στρέμμα. Αποτέλεσμα: Βελτίωση της ποιότητας των ανθοφόρων οφθαλμών για το επόμενο έτος, αντιμετώπιση αναγκών σε άζωτο.
	Ασβεστούχος νιτρική αμμωνία (για όξινα εδάφη).
Καλοκαίρι	Διαφυλλικοί ψεκασμοί με εκχυλίσματα φυκιών, αμινοξέα.	Αποτέλεσμα: Ενδυνάμωση της αντοχής του δέντρου σε συνθήκες υψηλού stress, αντοχή σε εχθρούς και ασθένειες.
Σεπτέμβριος	Διαφυλλικοί ψεκασμοί με ουρία (χωρίς διουρία), ιχνοστοιχεία.	Αποτέλεσμα: Βελτίωση της ποιότητας των ανθοφόρων οφθαλμών και των καρπών για το επόμενο έτος.
Χειμώνας	Ψεκασμοί με θειικό ψευδάργυρο στο ξύλο.	Προληπτικά ή όπου παρατηρούνται ελλείψεις ψευδαργύρου (15 ημέρες πριν ή μετά το κλάδεμα και 25-30 ημέρες πριν από τον ψεκασμό με λάδια).
Τέλος Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου	Σύνθετο λίπασμα (π.χ. 12-12-18 + ιχνοστοιχεία ή 11-15-15 ή 1-15-15 ή 12-10-20 + ιχνοστοιχεία).	Εφαρμόζονται 50 – 75 κιλά/στρέμμα.
	Σίδηρος θειικής ή χηλικής μορφής (εφαρμογή στο έδαφος).	Όπου απαιτείται, σε συνεννόηση με τον υπεύθυνο γεωπόνο της περιοχής καλλιέργειας.
Λευκή κορυφή – έναρξη άνθισης	(α) Ψεκασμοί με βόριο χηλικής μορφής (β) Εφαρμογή νιτρικού ασβεστίου στο έδαφος.	Αποτέλεσμα: (α, β) Αντιμετώπιση αυξημένων αναγκών σε άζωτο, υποβοήθηση της καρπόδεσης, παραγωγή καλύτερης ποιότητας των καρπών.
Πτώση πετάλων	(α) Διαφυλλικοί ψεκασμοί με αμινοξέα, μαγνήσιο και ιχνοστοιχεία (Fe, Zn, Mn κ.ά.) (β) Εφαρμογή νιτρικού ασβεστίου στο έδαφος.	Αποτέλεσμα: (α, β) Αντιμετώπιση αυξημένων αναγκών σε θρεπτικά στοιχεία, ιχνοστοιχεία, ασβέστιο και άζωτο, βελτίωση ποιότητας καρπών.
Μέγεθος καρπού «στραγάλι»	Νιτρικό κάλιο – μαγνήσιο στο έδαφος.	Αποτέλεσμα: Αντιμετώπιση αυξημένων αναγκών σε άζωτο και κάλιο και θρεπτικά στοιχεία.
Στάδιο αλλαγής χρώματος του καρπού έως τη συγκομιδή	(α) Διαφυλλικοί ψεκασμοί ασβεστίου και βορίου σε χηλική μορφή ή CaCl2. (β) Νιτρικό κάλιο – μαγνήσιο στο έδαφος.	Εφαρμογές: (α) Δύο φορές ανά 7-10 ημέρες, για υποβοήθηση της συνεκτικότητας του καρπού και της αντοχής του στο σχίσιμο. (β) Αντιμετώπιση αναγκών σε άζωτο και κάλιο.

 

Φυτοπροστασία: Ενδεικτικό πρόγραμμα καταπολέμησης εχθρών και ασθενειών

ΦΑΙΝΟΛΟΓΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ/ΕΠΟΧΗ ΨΕΚΑΣΜΟΥ	ΕΧΘΡΟΙ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ	ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Λήθαργος δέντρων και μετά από οποιαδήποτε τομή ή χαραγή	Διαχειμάζουσες μορφές μυκήτων	Ψεκασμός με χαλκούχο σκεύασμα.
	Βακτήρια
	Τετράνυχοι	Κάψιμο των κλάδων που αφαιρούνται με το κλάδεμα
Φούσκωμα έως και διαχωρισμός οφθαλμών	ΚορύνεοΜονίλια Ανθράκνωση ~ βακτηριακό έλκος	Αφαίρεση των κλαδιών-τμημάτων με κόμμι και εφαρμογή προστατευτικής αλοιφής. Ψεκασμός με χαλκούχο σκεύασμα.
Λευκή κορυφή (λίγο πριν από την άνθιση)	Αφίδες κερασιάς, τετράνυχοι	Θερινό παραφινέλαιο ή ορυκτέλαιο + εγκεκριμένο εντομοκτόνο.
	Κοκκοειδή (λεκάνια, Σαν Ζοζέ, σκολύτης)
Έναρξη άνθησης	Ανθοφάγος	Τοποθέτηση στο έδαφος ανοικτού χρώματος γαλάζιες παγίδες τύπου μπολ.
Άνθηση 20%-30%	Μονίλια	Εγκεκριμένα μυκητοκτόνα
Άνθηση 70%-80%	Μονίλια	Εγκεκριμένα μυκητοκτόνα
Πτώση πετάλων-πτώση κάλυκα	Μονίλια/Ωίδιο/Ανθράκνωση/Κυλινδροσπόριο	Εγκεκριμένα μυκητοκτόνα
	Σκολύτης	Κάψιμο των ξερών προσβεβλημένων κλαδιών (υπόλοιπα του κλαδέματος- εντομοπαγίδες).
	Αφίδες κερασιάς	Εγκεκριμένα εντομοκτόνα.
Αλλαγή χρώματος καρπού από πράσινο σε υποκίτρινο	Μαύρη αφίδα κερασιάς	Εγκεκριμένα εντομοκτόνα
	Ραγολέτης (μύγα των κερασιών)
Μετά τη συγκομιδή	Κυλινδροσπόριο/Ανθράκνωση	Εγκεκριμένα εντομοκτόνα
	Ακάρεα (Τετράνυχοι)	Εγκεκριμένα ακαρεοκτόνα
Μέσα με τέλη Ιουνίου	Καλλιρόη κερασιάς	Εγκεκριμένα εντομοκτόνα
	Χρυσόμυγα (Cotinis nitida L.)	Εγκεκριμένα εντομοκτόνα
Μέσα Ιουλίου έως μέσα Αυγούστου	ΣκολύτηςTreehoppers	Ψεκασμός με εγκεκριμένο εντομοκτόνο συνδυαζόμενο με ρυθμιστή pH (Buffer)
Πτώση φύλλων 50%-80%	Μύκητες	Ψεκασμός με χαλκούχο σκεύασμα.

Δυναμική καλλιέργεια με μέλλον και εξαγωγική δραστηριότητα

Νωπό ή επεξεργασμένο, το πρώτο πυρηνόκαρπο φρούτο της χρονιάς, το κεράσι, κερδίζει τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον της παγκόσμιας αγοράς, αποτελώντας για τη χώρα μας ένα από τα πιο ανερχόμενα προϊόντα της παραγωγής. Πρόκειται για μία δυναμική καλλιέργεια με μέλλον, εξηγούν στην «ΥΧ» κερασοπαραγωγοί, και με ευοίωνη εξαγωγική δραστηριότητα. Οι σύγχρονες μέθοδοι καλλιέργειας, η συνεργασία συλλογικών σχημάτων και η οργάνωση σε επίπεδο προώθησης και διάθεσης αποτελούν το τρίπτυχο για την περαιτέρω ανάπτυξη της παραγωγής. Ωστόσο, οι παραγωγοί προειδοποιούν ότι θα πρέπει να υπάρχει βαθιά γνώση για το προϊόν, διαφορετικά είναι πολύ εύκολο να υπάρξουν αντίθετα αποτελέσματα.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΣΛΤΑΤ, στη χώρα μας καλλιεργούνται παραπάνω από 134.500 στρέμματα (2014), μια και συνεχώς μεγαλώνει το ενδιαφέρον των Ελλήνων παραγωγών. «Έχει ισχυρή άνοδο η καλλιέργεια της κερασιάς, με μεγάλη διασπορά σε όλη την Ελλάδα και, συνεχώς, επεκτείνεται», εξηγεί στην «ΥΧ» ο Κωνσταντίνος Καζαντζής, γεωπόνος τεχνολόγος, αρμόδιος για θέματα κερασιού στο Τμήμα Φυλλοβόλων Οπωροφόρων Δέντρων Νάουσας (ΤΦΟΔΝ) του Ινστιτούτου Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων του ΕΛΓΟ-Δήμητρα.

«Το 2015 ήταν μία πολύ καλή παραγωγική χρονιά. H παραγωγή κερασιού έφτασε τότε τους 77.200 τόνους», σημειώνει. Όσο για την εξαγωγιμότητα του προϊόντος, όπως μας εξηγεί ο κ. Καζαντζής, «έχει σταθεροποιηθεί στο 25%-30% και παραπάνω, όταν παλαιότερα εξήγαμε το 10%-17% της παραγωγής μας». Σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνδέσμου INCOFRUIT-HELLAS, το 2015 οι εξαγωγές έφτασαν τους 24.921 τόνους (αξία 41,9 εκατ. ευρώ), ενώ πέρσι τους 16.038 τόνους (αξία 31,3 εκατ. ευρώ).

Η αλήθεια είναι ότι πέρυσι τα ακραία καιρικά φαινόμενα προκάλεσαν ανεπανόρθωτες ζημιές σε πολλές κερασοκαλλιέργειες. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Φρούτων και Λαχανικών, Κεράσι Κομοτηνής, Ορεινή Ροδόπη, Φερούχ Τοπάλ, από τους 1.500 τόνους που παράγουν πέρσι κατάφεραν να εμπορευτούν μόνο 400 τόνους! «Είχαμε μεγάλη καταστροφή και μόλις τώρα ήρθαν και βλέπουν τα χωράφια οι εκτιμητές του ΕΛΓΑ». Όπως μας εξηγεί, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η κακοκαιρία έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στον νομό. Ωστόσο, οι παραγωγοί πιστεύουν στο προϊόν και όλο και περισσότεροι στρέφονται στην καλλιέργεια. «Φέτος, ειδικά, μπήκαν στην περιοχή πολλά κεράσια, καινούργιες ποικιλίες με σύγχρονα συστήματα», σημειώνει.

Όλοι συμφωνούν ότι το προϊόν έχει πολύ καλές προοπτικές, ωστόσο όποιος ασχοληθεί πρέπει να καλά ενημερωμένος. «Να ξέρει με τι ακριβώς πρόκειται να ασχοληθεί και να κάνει ορθές επιλογές από την αρχή. Να ακολουθήσει έναν σύγχρονο και όχι παραδοσιακό τρόπο καλλιέργειας, γιατί θα είναι έρμαιο της φύσης. Και να έχει υπομονή», επισημαίνει ο Ξενοφών Τσαμπής, παραγωγός, μέλος του ΔΣ του Αγροτικού Συνεταιρισμού – Ομάδας Παραγωγών Κερασιού στον Αρχάγγελο Πέλλας.

Όπως μας εξηγεί, στα μειονεκτήματα της καλλιέργειας είναι το υψηλό κόστος εγκατάστασης (φύτευσης) και συγκομιδής. «Αν θέλει κάποιος να κάνει σοβαρή δουλειά, θα πρέπει να ακολουθήσει την πυκνή φύτευση», σημειώνει. Στην περίπτωση αυτή, μόνο η φύτευση κοστίζει περίπου 500 ευρώ/στρέμμα. Όπως μας εξηγεί, αν υπολογίσει κάποιος και τα υπόλοιπα έξοδα, και αν προβεί στην τεχνική fusetto –που δίνει τη δυνατότητα προστασίας από τη βροχή και το χαλάζι–, αυτόματα το κόστος εκτινάσσεται στα 5.000 ευρώ.

«Θα έλεγα ότι πρέπει, και νομίζω ότι συμβαίνει σε αρκετά μεγάλο ποσοστό, οι παραγωγοί να σκέφτονται ως επιχειρηματίες», σημειώνει ο κ. Καζαντζής. «Τα γραμμικά συστήματα είναι πιο κοστοβόρα στην εφαρμογή τους –μεγαλύτερο φυτικό κεφάλαιο, συστήματα στήριξης–, οπότε και τα νέα υποκείμενα, που είναι πιο νάνα, έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής». Όπως μας εξηγεί, πολλοί ρωτούν γιατί να επιλέξουν υποκείμενα με 15-20 χρόνια διάρκεια ζωής. «Μπαίνουν στην παραγωγική διαδικασία νωρίτερα, άρα νωρίτερα έρχεται και η απόσβεση. Έπειτα, σε 15 με 20 χρόνια, κανείς δεν ξέρει πώς θα είναι η αγορά, αν θα πρέπει να αλλάξει κάποιος την ποικιλία του, ακόμη και την καλλιέργειά του».

Σύμφωνα με τον κ. Τσαμπή, ικανοποιητική τιμή για τον κερασοπαραγωγό πρέπει να είναι άνω των 1,70 ευρώ/κιλό. «Είναι ένα προϊόν με ζήτηση. Ωστόσο, ως χώρα, υστερούμε σε επίπεδο οργάνωσης και προώθησης». Την ανάγκη συνεργειών υπογραμμίζει και ο κ. Καζαντζής, καθώς με τον ρυθμό ανάπτυξης της καλλιέργειας «φοβόμαστε μήπως κάποια στιγμή πέσει ένα μεγάλο τονάζ στην αγορά», το οποίο ενδεχομένως να μην μπορέσει να απορροφηθεί. «Πρέπει να συνεργαστούν όλοι οι φορείς από τον κρατικό μέχρι τον ιδιωτικό τομέα, να υπάρχει ισχυρό συνεταιριστικό κίνημα, συνεργασία μεταξύ των εμπόρων και των παραγωγών».

Εξάλλου, το ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει. «Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τα παιδιά μας που είναι στο χωράφι έχουν σπουδάσει. Ο κόσμος είναι πιο ενημερωμένος», εξηγεί ο κ. Τοπάλ. «Αυτός ο τόπος ξέρει από κεράσια και ξέρει να παράγει. Στην περιοχή μας, εάν η πολιτεία ή έστω η περιφέρεια προχωρούσε σε αρδευτικά έργα, η κερασοκαλλιέργεια θα είχε ακόμη μεγαλύτερη ώθηση».

πηγή: www.ypaithros.gr