Αμυντικό σύστημα της μέλισσας
Όταν οι μέλισσες αντιληφθούν κάποια απειλή, αντιδρούν απελευθερώνοντας χημικές ουσίες, γνωστές ως φερομόνες. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, οι φερομόνες μεταφέρουν μηνύματα σε μεγάλο αριθμό μελισσών της αποικίας, προειδοποιώντας τες για τον επικείμενο κίνδυνο και και δημιουργώντας κατάσταση συναγερμού, που βοηθά ώστε ο εχθρός να εντοπιστεί και να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.
Ο εχθρός αντιμετωπίζεται με το κεντρί, το οποίο είναι σύνθετο όργανο αποτελούμενο από στιλέτα, μυς, σκληρυντικές πλάκες, αδένες παραγωγής δηλητηρίου και φερομονών, κύστη που περιέχει το δηλητήριο και άλλα όργανα.
Όταν μια μέλισσας τσιμπίσει ένα θηλαστικό, το κεντρί αποσπάται από το σώμα της και παραμένει στο σώμα του εισβολέα, γεγονός που έχει ως συνέπεια το θάνατο της. Η απόσπαση του κεντριού έχει ξεχωριστή βιολογική σημασία, γιατί το τελευταίο νευρικό γάγγλιο, το οποίο είναι ενσωματωμένο στο σύστημα του κεντριού, συνεχίζει να λειτουργεί για ένα περίπου λεπτό μετά την απομάκρυνση του όλου συστήματος από το σώμα της μέλισσας, με αποτέλεσμα όλο το δηλητήριο, που υπάρχει στην κύστη να διοχετευθεί στο σώμα του θύματος. Παράλληλα φερομόνες συναγερμού, που εκκρίνονται από αδένες του κεντριού, σημαδεύουν τον εισβολέα, μετατρέποντας τον σε κινητό στόχο. Το θαυμάσιο αυτό σύστημα άμυνας της μέλισσας είναι αποτέλεσμα εξελικτικών μηχανισμών και τη βοηθά σημαντικά να αντιμετωπίσει τους εχθρούς της.
πηγή: Πρακτική Μελισσοκομία, Α. Θρασυβούλου
